11:25:00
ทำ raid 0 ต้องใช้ฮาร์ดดิส 2 ลูกขึ้นไป ขนาดไม่เท่ากันก็ได้ ฮาร์ดดิสเสีย 1 ลูก ข้อมูลหายหมด
ทำ raid 1 ต้องใช้ฮาร์ดดิส
2 ลูกขึ้นไป ขนาดต้องเท่ากัน ฮาร์ดดิสเสีย 1 ลูก ข้อมูลไม่หาย
ทำ raid 5 ต้องใช้ฮาร์ดดิส
3 ลูกขึ้นไป ขนาดต้องเท่ากัน ฮาร์ดดิสเสีย 1 ลูก ข้อมูลไม่หาย
ทำ raid 10
ต้องใช้ฮาร์ดดิส 4 ลูกขึ้นไป ขนาดต้องเท่ากัน
ฮาร์ดดิสเสีย 1-2 ลูก
ข้อมูลไม่หาย
RAID ที่นิยมกันก็มี 0 , 1 , 5 , 0+1 , 1+0 เท่านั้นเอง บางคนอาจสงสัยว่า มีด้วยเหรอ RAID 1+0
คำอธิบาย Logic Drive หมายถึง Drive ที่สร้างขึ้นมาจาก RAID นะครับ
RAID 0
RAID 0 เป็นแบบที่ง่ายและเป็นพื้นฐานที่สุดเลย คือ
ทำการรวม HDD 2 ตัว (หรือมากกว่า) ให้กลายเป็น HDD ตัวเดียวกัน (เรียกว่า Logic Drive) เช่น ถ้ามี HDD
40G 2 ตัว ตัวแรกจะเป็น C อีกตัวก็จะเป็น D
เมื่อเราแปลงเป็น RAID 0 เนื้อที่ของทั้ง 2 ตัวก็จะรวมกันเป็น Drive เดียวกัน ชื่อ C มีขนาด 80G โดยเมื่อแปลงเป็น RAID 0 แล้ว OS และโปรแกรมต่างๆ ก็จะมอง Drive ใหม่นี่ เสมือนเป็น Drive เดีวยวกันที่สามารถอ่านเขียนข้อมูลต่างๆ
ได้ตามปกติ
ข้อดี คือ
ทำให้การอ่านหรือเขียนข้อมูลเร็วขึ้นมาก เพราะมีหัวอ่าน/เขียนข้อมูลเพิ่มมากขึ้น
(ในระบบ SCSI นะครับ ถ้า IDE หัวอ่านเพิ่มขึ้น
ก็ไม่เร็วขึ้นหรอก ไปอ่านที่ อันแรกก็ได้ครับ) และมันยังขยายเนื้อที่สำหรับเก็บข้อมูลได้ง่ายขึ้นด้วย
ข้อเสีย เนื่องจากมันไม่ได้ทำการสำรองข้อมูลเลย
หรือแม้แต่ Parity Bit มันก็ไม่ได้ทำ
(แม้แต่นิดเดียว)
ถ้า HDD ตัวไหนเสีย
มันจะทำให้ Logic Drive ที่เราสร้างขึ้น เสียไปทั้งหมด
ข้อมูลของเราก็จะหมดไปด้วย
(เศร้า)
RAID 1
RAID 1 ต่างจาก RAID 0 แบบว่า
หน้ามือเป็นหลังมือเลย เนื่องจาก RAID 1
จะเก็บข้อมูลทั้งหมดลง HDDตัวแรก
เหมือนการใช้งานทั่วๆ ไป แต่จะมี HDD ตัวที่สองเพิ่มเข้ามา เราเรียก HDD ตัวนี้ว่า MIRRORING
หรือDUPLEXED โดยที่ HDD ตัวทั่สองนี้ จะทำการสำรองข้อมูลจากตัวแรก
เพื่อป้องกันการสูญหายของข้อมูลโดยมีข้อกำหนดว่า HDD ทั้ง
2 ตัว ต้องขนาดเท่ากันพอดี
ถ้าเป็นไปได้ ควรจะเป็นยี่ห้อและรุ่นเดียวกันด้วย
ข้อดี
อย่างที่เห็นล่ะครับ ข้อมูลจะถูกสำรองไว้ตลอดเวลา ไม่ต้องกลัวว่าจะหายเลย ถ้า HDD ตัวไหนเสียอีกตัวก็จะขึ้นมาทำงานแทนทันที ถ้าเป็น Server
ที่มีระบบ Hot Swap เราสามารถถอด HDD ตัวที่เสียไปเปลี่ยน แล้วเอาตัวใหม่มาใส่ได้ทันที โดยไม่ต้องปิดเครื่องเลย
เมื่อเราเอา HDD ตัวใหม่มาใส่ระบบก็จะทำการสำรองข้อมูลไปที่ HDD
ตัวใหม่เอง โดยอัตโนมัติ และข้อดีอีกอย่างคือ มันสามารถเลือกที่จะอ่านข้อมูลจาก
HDD ตัวไหนก็ได้ ทำให้มันอ่านข้อมูลได้เร็วขึ้น
ข้อเสีย
เนื่องจากมันต้องเขียนข้อมูลลง HDD ถึง 2 ตัวต่อข้อมูล 1 ชุด
ทำให้ภาระในการเรียนข้อมูลมีมากขึ้นเป็น 2 เท่าเลย ทำให้เวลาในการเขียนข้อมูลมากกว่าปกติ
และระบบนี้ใช้เงินเยอะพอสมควร เพราะต้องใช้ HDD 2 ชุด ต่อข้อมูล 1 ชุด
RAID 0 + 1
RAID 0+1 คือการนำข้อดีของ RAID 0
และ RAID 1 มารวมกัน ทำให้มีการรวมเนื้อที่จาก HDD หลายๆตัวเข้าด้วยกัน ละมีการทำสำเนาไปพร้อมกันด้วย โดยต้องนำ HDD มาแปลงเป็น
RAID 0 จำนวน 2 ชุดก่อนทำให้ได้Logic
Drive ที่มีเนื้อที่ของ HDD มารวมกัน แล้วจึงสร้าง
RAID 1 ขึ้นมาอีกทีจาก Logic Drive ทั้ง 2 ชุด
ข้อเสีย เปลือง HDD อย่างมาก และถ้า HDD ตัวไหนเสียไป
อาจทำให้ Logic Drive เสีย และเจ้งทั้งระบบ
RAID 1 + 0
RAID 1+0 มีการทำงานเหมือนกับ RAID 0+1 เพียงแต่จะเริ่มสร้าง RAID 1 มาก่อน 2 ชุดเพื่อทำการสำรองข้อมูลกันก่อน แล้วค่อยสร้าง RAID 0 ขึ้นมาอีกที เพื่อรวมข้อมูลทั้งหมดเข้าด้วยกันวิธีนี้เป็นที่นิยมมากกว่า RAID
0+1 อีกนะ (ผมก็ใช้ตัวนี้)
ข้อดี ถ้า HDD ตัวไหนเสีย จะไม่ทำให้ Logic Drive เสียไปด้วย
ข้อเสีย เปลือง HDD มากกว่า RAID 0+1 อีก
RAID 5
RAID 5 ได้นำข้อดีของ RAID แบบต่างๆ
มารวมไว้ในตัวเอง คือ ราคา ประสิทธิภาพและความสามารถในการป้องกันข้อมูลสูญหาย
เพราะ RAID แบบต่างๆ
จะมีข้อดีไม่ครบทั้งหมดคืออย่างมากก็ได้แค่ 2 ใน 3 อย่าง RAID 1+0 ประสิทธิภาพดี ป้องกันข้อมูลได้
แต่แพงโคตร RAID 5 ต้องการ HDD 3
ตัวในการทำงานโดยนำเนื้อที่ของ HDD แต่ละตัวมาเก็บรวมกันเป็น
1 Logic Drive เหมือนการทำงานของ RAID 0 แล้วสร้างParity Bit เพื่อใช้xxx้ข้อมูลของแต่ละ Drive ขึ้นมาโดยแยกออกไปเขียนใน Drive
อื่นๆ เช่น Parity Bit ของ HddA จะนำไปไว้ที่ HddC ของ HddC ก็จะนำไปไว้ที่
HddB ส่วนของ HddB ก็จะนำไปไว้ที่ HddA
วนกันไป 555
ข้อดี
ข้อมูลไม่หายแน่นอน เพราะมีการเก็บ Parity ไว้ใน HDD แต่ละตัว
แล้วความเร็วในการอ่านข้อมูลก็เยอะมากๆ ด้วย เนื่องจากมี HDD ถึง 3 ตัวนี่
ข้อเสีย
เขียนข้อมูลได้ช้ามากๆ เนื่องจากต้องเขียนข้อมูลแล้ว ยังต้องไปเขีนยน Parity อีกแล้วยังต้องใช้ HDD ถึง
3 ตัว ซึ่งเปลืองมาก (แต่ก็น้อยกว่า RAID 1+0) และอัตราความเร็วในการเขียนข้อมูลก็ช้ามากๆ
RAID 1
RAID 1 มีอีกชื่อหนึ่งว่า disk mirroring จะประกอบไปด้วย harddisk 2 ตัวที่เก็บข้อมูลเหมือนกันทุกประการเสมือนการสำรองข้อมูล
หาก harddisk ตัวใดตัวหนึ่งเกิดเสียหาย
ระบบก็ยังสามารถดึงข้อมูลจาก harddisk อีกตัวหนึ่งมาใช้งานได้ตามปกติ
สำหรับ RAID controller ที่ถูกออกแบบมาเป็นอย่างดีแล้ว
การเขียนข้อมูลลงharddisk 2 ตัวในเวลาเดียวกัน จะใช้เวลาพอๆ
กับการเขียนข้อมูลลง harddisk ตัวเดียวในขณะที่เวลาในการอ่านก็จะน้อยลง
เพราะ RAID controller จะเลือกอ่านข้อมูลจาก harddisk
ตัวไหนก็ได้โดยหากมีคำสั่งให้อ่านข้อมูล 2
ชุดในเวลาเดียวกัน ตัว RAID controllerก็สามารถประมวลผลคำสั่งเพื่ออ่านข้อมูลจาก
harddisk ตัวหนึ่ง และคำสั่งอีกชุดนึงจาก harddiskอีกตัวนึงก็ได้
จุดเด่นของ RAID 1
คือความปลอดภัยของข้อมูล ไม่เน้นเรื่องประสิทธิภาพและความเร็วเหมือนอย่าง RAID
0 แม้ว่าประสิทธิภาพในการอ่านข้อมูลของ RAID 1
จะสูงขึ้นก็ตาม
RAID 2
ใน RAID 2 นี้
ข้อมูลทั้งหมดจะถูกตัดแบ่งเพื่อจัดเก็บลง harddisk แต่ละตัวใน
disk array โดยจะมี harddisk ตัวหนึ่งเก็บข้อมูลที่ใช้ตรวจสอบและแก้ไขข้อผิดพลาด
(ECC - Error Checking and Correcting) ซึ่งเป็นการลดเปอร์เซ็นต์ที่ข้อมูลจะเสียหายหรือสูญเสียไป
เมื่อมีการส่งข้อมูลไปบันทึกใน disk array จะเห็นได้ว่ามี harddisk
ที่เอาไว้เก็บค่า ECC โดยเฉพาะ ถ้าเกิดการปรากฏว่า
harddisk ตัวใดตัวหนึ่งเสียหาย
ระบบก็จะสามารถสร้างข้อมูลทั้งหมดใน harddisk ตัวนั้นขึ้นมาได้ใหม่
โดยอาศัยข้อมูลจาก harddisk ตัวอื่นๆ และจากค่า ECC ที่เก็บเอาไว้ ซึ่งการทำ ECC นี้ส่งผลให้ harddisk
ทั้งระบบต้องทำงานค่อนข้างมากทีเดียว และ RAID 2 นั้นจะเห็นได้ว่าต้องใช้ harddisk จำนวนมากในการเก็บค่า
ECC ซึ่งทำให้ค่อนข้างสิ้นเปลืองครับ
RAID 3
RAID 3 มีลักษณะที่คล้ายกับ RAID 2 แต่แทนที่จะตัดแบ่งข้อมูลในระดับ bit เหมือน RAID
2 ก็จะตัดเก็บข้อมูลในระดับ byte แทนและการตรวจสอบและแก้ไขข้อผิดพลาดของข้อมูล
จะใช้ parity แทนที่จะเป็นECC ทำให้ RAID
3 มีความสามารถในการอ่านและเขียนข้อมูลได้อย่างรวดเร็ว
เพราะมีการต่อ harddisk แต่ละตัวแบบ stripe และใช้ harddisk ที่เก็บ parity เพียงแค่ตัวเดียวเท่านั้น แต่ถ้านำ RAID 3 ไปใช้ในงานที่มีการส่งผ่านข้อมูลในจำนวนที่น้อยๆ
ซึ่ง RAID 3 ต้องกระจายข้อมูลไปทั่วทั้ง harddisk จะทำให้เกิดปัญหาที่เรียกว่า คอขวด ขึ้นกับ harddisk ที่เก็บ parity เพราะไม่ว่าข้อมูลจะมีขนาดใหญ่ขนาดไหน
RAID 3 ต้องเสียเวลาไปสร้างส่วน parity ทั้งสิ้นยิ่งข้อมูลมีขนาดเล็กๆ แต่ parity ต้องสร้างขึ้นตลอด
ทำให้ข้อมูลถูกจัดเก็บเสร็จก่อนการสร้าง parity ทั้งระบบต้องมารอให้สร้าง
parity เสร็จก่อน จึงจะทำงานต่อไปได้นั่นเอง
RAID 3 เหมาะสำหรับใช้ในงานที่มีการส่งข้อมูลจำนวนมากๆ
เช่นงานตัดต่อ Video เป็นต้น
RAID 4
RAID 4 มีลักษณะโดยรวมเหมือนกับ RAID 3 ทุกประการ ยกเว้นเรื่องการตัดแบ่งข้อมูลที่ทำในระดับ block แทนที่จะเป็น bit หรือ byte ซึ่งทำให้การอ่านข้อมูลแบบ
random ทำได้รวดเร็วกว่า อย่างไรก็ตามปัญหาคอขวดที่กล่าวใน RAID
3 ก็ยังมีโอกาสเกิดขึ้นเหมือนเดิมครับ
RAID 5
มีการตัดแบ่งข้อมูลในระดับ block เช่นเดียวกับ RAID 4 แต่จะไม่ทำการแยก harddisk
ตัวใดตัวหนึ่งเพื่อเก็บ parity ในการเก็บ parity
ของ RAID 5 นั้น จะกระจาย parity ไปยัง harddisk ทุกตัวโดยปะปนไปกับข้อมูลปกติ จึงช่วยลดปัญหาคอขวด
ซึ่งเป็นปัญหาที่สำคัญใน RAID 3 และ RAID 4 คุสมบัติอีกอันหนึ่งที่น่าสนใจของ RAID 5 คือ
เทคโนโลยี Hot Swap คือเราสามารถทำการเปลี่ยน harddisk
ในกรณีที่เกิดปัญหาได้ในขณะที่ระบบยังทำงานอยู่ เหมาะสำหรับงาน Server
ต่างๆ ที่ต้องทำงานต่อเนื่อง
RAID 6
RAID 6 อาศัยพื้นฐานการทำงานของ RAID 5 เกือบทุกประการ แต่มีการเพิ่ม parity block เข้าไปอีก
1 ชุด เพื่อยอมให้เราทำการ Hot Swap ได้พร้อมกัน
2 ตัว (RAID 5 ทำการ Hot Swap ได้ทีละ 1 ตัวเท่านั้น หาก harddisk มีปัญหาพร้อมกัน 2 ตัว จะทำให้เสียทั้งระบบ)
เรียกว่าเป็นการเพิ่ม Fault Tolerance ให้กับระบบ โดย RAID
6 เหมาะกับงานที่ต้องการความปลอดภัยและเสถียรภาพของข้อมูลที่สูงมากๆ
RAID 7
RAID 7 อาศัยพื้นฐานการทำงานของ RAID 4 โดนเพิ่มคุณสมบัติบางอย่างเข้าไป เพื่อทำให้ harddisk แต่ละตัวทำงานอิสระต่อกัน ไม่จำเป็นต้องรอให้ harddisk ตัวใดตัวหนึ่งทำงานเสร็จก่อน(ซึ่งทำให้เกิดปัญหาคอขวดใน
RAID 4) โดยการส่งข้อมูลแต่ละครั้ง จะทำการส่งผ่าน X-Bus
ซึ่งเป็นบัสที่มีความเร็วสูง RAID 7
ยังมีหน่วยความจำแคชหลายระดับในตัว RAID Controller
เพื่อแยกการทำงานให้อิสระต่อกัน โดยจะมี Real-Time Operating System อยู่ภายในส่วนที่เรียกว่า Array
Control Processor ทำหน้าที่ควบคุมการส่งข้อมูลบนบัส RAID 7 เหมาะสำหรับใช้ในองค์กรขนาดใหญ่ เชื่อมต่อได้สูงสุดถึง 12 host 48
drives และราคาของระบบ RAID 7 ค่อนข้างที่จะสูงมาก
ด้วย RAID 7 เป็นลิขสิทธิ์เฉพาะของบริษัท Storage
Computer Corporation
ทำให้ผู้ใช้งาน RAID 7 ไม่สามารถปรับแต่งอะไรกับเครื่องเลย ทำให้ RAID 7
ไม่ค่อยได้รับความนิยมมากนัก
RAID 10
RAID 10 หรือ RAID 0+1
เป็นการผสมผสานระหว่าง RAID 0 และ RAID 1 เข้าด้วยกันทำให้การเข้าถึงข้อมูลเป็นไปได้อย่างรวดเร็ว และมีการทำ mirror
ข้อมูล (backup ข้อมูล) ไปด้วย
ข้อเสีย ของ RAID 10 คือการเพิ่มจำนวน harddisk ในอนาคตเป็นไปได้ยาก เพราะ harddisk แต่ละตัวมี mirror
เป็นของตัวเอง ยิ่งเพิ่ม harddisk เพื่อใช้งานก็ต้องเพิ่ม
harddisk เพื่อ backup ไปด้วย
เหมาะสำหรับ Server ที่ต้องการความเร็วในการเข้าถึงข้อมูลค่อนข้างมาก
และไม่ต้องการความจุมากนัก
RAID 53
RAID 53 มีอัตราความเร็วการเข้าถึงข้อมูลค่อนข้างสูง
เพราะมีพื้นฐานการทำงานของ RAID 0 อยู่ และมีการป้องกันความเสียหายที่จะเกิดขึ้นได้
เหมือน RAID 3 ซึ่งแน่นอนว่ายังมีปัญหาคอขวดด้วย นอกจากนี้ RAID
53 ยังสามารถทำ Hot Swap ได้เหมือนใน RAID
5 ครับ
ส่วนประกอบของ RAID
RAID Controller
ตัวควบคุมระบบ RAID นั้นใช้ได้ทั้งซอฟต์แวร์และฮาร์ดแวร์ หรือใช้รวมกันก็ได้ ซอฟต์แวร์เช่น Windows
NT 4.0 สนับสนุน RAID ระดับ 0 ,1
(Striping , Mirroring) และฮาร์ดแวร์จากผู้ผลิตรายต่างๆ ซึ่งมีอยู่มากหลากหลาย
เช่น Asustek , Adaptec , DCT ,MTI ซึ่งฮาร์ดแวร์เหล่านั้นมีราคาอยู่ในระหว่างสองหมื่นถึงเป็นล้านบาท
กรณีใช้ซอฟต์แวร์เป็น RAID Controller จะมีข้อจำกัดคือ
ระดับที่สนับสนุน คือ 0, 1 (Striping ,Mirroring) นั้นยังไม่ครอบคลุมระดับ
Data Protection ในเรื่องของพาริตี้ ซึ่งมีใน RAID ระดับ 3,5 และใช้กำลังจากโปรเซสเซอร์
ทำให้โปรเซสเซอร์มีเวลาจะไปประมวลผลงานอื่นๆ น้อยลง การใช้ซอฟต์แวร์ควบคุม
มีข้อดีคือ ราคาถูกกว่า
ไม่ต้องการอุปกรณ์เพิ่มเติมมากนักส่วนฮาร์ดแวร์ โดยมากจะได้รับการออกแบบที่ดี
แต่ฮาร์ดแวร์ก็มีข้อแตกต่างระหว่างยี่ห้อต่างๆ
คือประสิทธิภาพในการทำงานแตกต่างกันออกไป การติดตั้งยากกว่าซอฟต์แวร์ควบคุม และราคาการลงทุนค่อนข้างสูงกว่าเพราะต้องการอุปกรณ์เพิ่มเติม
ไม่ว่าจะเป็นฮาร์ดดิสก์ เคสสำหรับฮาร์ดดิสก์ โดยเฉพาะระบบ "Hot
Swap" แต่ผลของการลงทุนก็คุ้มค่า (เกี่ยวกับ Hardware
RAID Controller ดูข้อมูลเพิ่มเติมได้จากรู้จักกับ Raid
Controller)
ฮาร์ดดิสก์ที่นำมาต่อเป็น Array (Physical
Drive)
คือฮาร์ดดิสก์ที่นำมาต่อเข้าเพื่อใช้กับระบบที่จะใช้ RAID จำนวนของฮาร์ดดิสก์นั้นขึ้นอยู่กับระดับของ RAID
ที่เลือกใช้งาน
ไดรฟ์อะไหล่ (Spare Drive)
เป็นฮาร์ดดิสก์ที่นำมาติดตั้งไว้เป็น "อะไหล่"
เผื่อว่าฮาร์ดดิสก์ตัวอื่นๆ ที่ใช้ในระบบRAID เกิดชำรุดเสียหาย โดยปกติเมื่อไดรฟ์ตัวใดตัวหนึ่งในระบบเกิดเสียหาย
ไดรฟ์ที่เป็น"อะไหล่"
จะถูกสลับเข้าไปใช้งานแทนที่โดยอัตโนมัติทันที
ไดรฟ์ชำรุด (Failed Drive)
ฮาร์ดดิสก์ที่ชำรุดเสียหาย เช่นมี Bad
Sector หรือตัวระบบกลไกการทำงานเสียหาย
หรือไม่ตอบสนองต่อการทำงานของ Host SCSI ไดรฟ์พวกนี้ถือเป็น "ไดรฟ์ชำรุด"
จะต้องเอาออกและเปลี่ยนไดรฟ์ดีเข้าไปใหม่
ไดรฟ์ตรรกะ (Logical Drive)
เหมือนกับระบบดอสธรรมดา คือ ไม่ใช่ไดรฟ์จริง เป็นเพียงไดรฟ์สมมุติ
แต่ใน RAID ไดรฟ์ตรรกะนั้น เกิดจากการรวมเอาไดรฟ์อื่นๆ
มารวมกัน ให้เกิดความจุสูงขึ้น
Logical Volume
ไม่อยากแปลเป็นไทย เอาเป็นแบบเดิม คงความหมายดีกว่า เมื่อต้องการ
"ก้อน" ของฮาร์ดดิสก์ที่มีความจุมากขึ้น ทำได้โดยการนำเอา "Logical Drive" มารวมเข้าด้วยกันเป็นLogical
Volume นั้นเอง
การจัดการ RAID
เมื่อกล่าวถึงการจัดการ RAID ก็เสมือนว่าเรากำลังคุยกันเกี่ยวกับเทคโนโลยี"การจัดเก็บข้อมูล"
หรือ Storage Technology ซึ่งมีสองส่วนด้วยกันคือ การเลือกระดับของRAID
ที่เหมาะสมกับการใช้งาน
และการจัดการกับไดรฟ์ที่เสียหายการเลือกระดับ RAID ที่เหมาะสม
RAID แต่ละระดับมีความเหมาะสมเกี่ยวกับการใช้งาน
และความต้องการฮาร์ดแวร์ ซอฟต์แวร์ฮาร์ดดิสก์แตกต่างกัน ดูอ้างอิงได้จากระดับของ RAID
ซึ่งกล่าวไว้คร่าวๆ เกี่ยวกับระดับของ RAIDและการใช้งาน
การจัดการไดรฟ์เสีย
การจัดการกับไดรฟ์เสีย ไม่ได้หมายถึงว่า ฮาร์ดดิสก์เสียแล้ว
ถึงค่อยคิดว่า จะจัดการอย่างไร แต่หมายถึง จะทำอย่างไรกับ
"ระบบเผื่อเสีย" หาฮาร์ดดิสก์มา Standby หรือเปิดไว้รอเหมือนเตรียมยางรถยนต์อะไหล่ติดไว้ที่ท้ายรถ? อะไหล่หรือ Spare นี่เป็นของ
"เผื่อเสีย"แน่นอน คิดอยากมีระบบ "เผื่อเสีย" ก็ต้องลงทุนบ้าง
สำหรับ RAID ก็เช่นเดียวกันต้องลงทุนซื้อไดรฟ์มาไว้
เรียกว่าเป็น Spare Drive ซึ่งมีทั้ง Global Spare
Drive และ Local Spare Drive เป็นสองกลุ่ม
ความแตกต่างคือ Local Spare Drive จะเป็นอะไหล่สำหรับ Local
Drive เพียงตัวเดียว(แยกให้ออกนะครับ Local
Drive ตัวเดียวหมายถึง 1 "ก้อน"
หรือ 1 Volume ซึ่งจะรวมได้หลายๆPhysical Drive เพราะ Local Drive ในระบบเครือข่าย แตกต่างจาก Local
Drive ของพวกเครื่องพีซี) แต่ Global Spare Drive นั้นเป็นอะไหล่สำรองสำหรับ Local Drive 2 ก้อนขึ้นไป
การระบุว่าไดรฟ์ไหนเสีย และการวิเคราะห์อาการเสีย เป็นเทคนิคการออกแบบ
RAID Controller ที่ผู้ผลิตรายต่างๆ
ต่างก็แข่งขันกันพัฒนา เพราะโดยคุณสมบัติการออกแบบฮาร์ดดิสก์แบบ SCSI แล้วเป็นไปได้ยากที่ RAID Controller จะตรวจสอบว่าไดรฟ์ไหนเสียแต่ระบบการตรวจสอบที่เกิดจากการพัฒนาร่วมกันของผู้ผลิต
RAID และผู้ผลิตฮาร์ดดิสก์ที่มีชื่อเทคโนโลยีว่า SAF-TE
ก็ทำให้การวิเคราะห์และวินิจฉัยอาการเสียของฮาร์ดดิสก์เป็นไปได้ง่ายขึ้น
การจัดการกับไดรฟ์เสีย ยังมีระบบสนับสนุนหรืออำนวยความสะดวก
ซึ่งทำงานสอดคล้องกับระบบ RAID Controller
อีกส่วนหนึ่งคือ Hot Plug Drive,
Hot Swap Drive Bay ซึ่งหมายถึงการเปลี่ยนฮาร์ดดิสก์โดยอไม่ต้องปิดสวิตช์คอมพิวเตอร์ก่อนและเมื่อเปลี่ยนแล้วนอกจากสามารถใช้งานได้ทันทีแล้ว
หากใช้ระบบ RAID ก็สามารถ "Rebuild" คือ สร้างระบบ RAID ในฮาร์ดดิสก์ก้อนใหม่ได้ทันที
การเพิ่มขนาดของ Logical Volume
ขนาดของ Logical Drive นั้น
ขึ้นกับความจุและจำนวนของฮาร์ดดิสก์ที่นำมาเพิ่มในระบบ RAID โดยปกติระบบ
RAID จะระบุไว้ว่า
กรณีใช้ฮาร์ดแวร์ในการควบคุมฮาร์ดดิสก์ทั้งหมดที่นำมาเพิ่มในระบบจะต้องมีความจุเท่ากัน
การเพิ่มขนาดของ Logical Driveทำได้โดยการเพิ่มฮาร์ดดิสก์ SCSI
เข้าไปในระบบ
ถ้าเป็นระบบ RAID เก่าๆ
การเพิ่มขนาดของ Logical Drive ทำได้โดยการสำรองข้อมูลทั้งหมดหลังจากนั้นปิดระบบ
(ปิดเฉพาะระบบที่ใช้ RAID) ติดตั้งฮาร์ดดิสก์เพิ่มเติมเข้าไปในระบบ
และ Config RAID หรือการสร้าง RAID ขึ้นใหม่
วิธีการนี้มีข้อด้อยคือ ใช้เวลาในการดำเนินใหม่ และต้องการผู้เชี่ยวชาญ
เพราะในระบบเครือข่าย ถ้าหากต้องมีการ "ติดตั้งระบบใหม่"
นั้นหมายถึง การ Config ระบบใหม่ทั้งหมด
แต่ระบบคอมพิวเตอร์ที่ใช้ RAID ใหม่ๆ นั้น ใช้หลักการของ Dynamic System Expansion การขยายขนาดของระบบโดยวิธีการง่ายกว่าเดิม
โดยวิธีนี้ต้องใช้กับระบบ RAID ที่เป็น RAID Hardware
Controller เท่านั้น โดยเมื่อเพิ่มฮาร์ดดิสก์เข้าไปในระบบ (จะเป็น Hot
Plug หรือ Non Hot-Plug) ก็ได้หลังจากนั้นใช้ฟังก์ชันในการตรวจจับ
(SCSI Harddisk SCAN) เพื่อตรวจสอบว่ามีฮาร์ดดิสก์ใหม่ถูกติดตั้งเข้าไปในอะเรย์
หลังจากนั้นก็ใช้ฟังก์ชันในการเพิ่มขนาด Logical Volume โดยการ
Assign ฮาร์ดดิสก์ใหม่เข้ากับระบบอะเรย์
เพียงไม่กี่นาทีก็เพิ่มขนาดของ Logical Volume ได้
การจัดการและตรวจสอบโดย RAID Controller
ฮาร์ดแวร์ RAID Controller ที่ผลิตโดยผู้ผลิตหลายๆ
รายๆ มีกลวิธีในการตรวจสอบระบบ DISK Array โดยเริ่มจากการตรวจสอบตัวคอนโทรลเลอร์เอง
ไปจนถึงการตรวจสอบฮาร์ดดิสก์ที่เป็นสมาชิกอะเรย์ ได้แก่การตรวจสอบ disk /
PSU / Power / Over-Temp แล้วแสดงค่าความผิดพลาดพร้อมทั้งแจ้งเตือนกรณีที่ความผิดพลาดนั้น
ถือเป็นความผิดพลาดระดับวิกฤติ
